koncept, režija, snimatelj: Vladislav Knežević
animacija, kompoziting: Mario Kalogjera
dizajn zvuka: Bojan Gagić
producenti: Vedran Šuvar, Vladislav Knežević
 

Unutar geometrije statičnog kadra elementi arhitekture i prostora postaju predmetom vizualnog eksperimenta. Video je strukturiran u tri dijela: aktivacija (izvlačenje gledališta) - kodiranje (centralni dio) - deaktivacija (uvlačenje gledališta). Ključne ideje iz teksta Maxa Bensea Estetika i programiranje (1968) šifrirane su u nule i jedinice kroz animacijski postupak dizanja i spuštanja sjedalica. Ta kriptička ispovijed stroja anticipacija je virtualnosti u kojoj je sva komunikacija posredovana nizovima bitova. Prostor gledališta u kojem je 8 redova sa 16 stolica prikazuje polje artikulacije digitalnog koda. Arhitektura dvorane predstavlja institucionalno okruženje, fizički prostor i mjesto tvorbe značenja te uspostavlja odnos prema percepciji prostora, vremena i filma.
 

Vladislav Knežević (1967) diplomirao je na De Vrije Academie (Audio-visual Dept.) u Den Haagu. Od 1993. radi kao redatelj za različite televizijske programe. Eksperimentalnim filmom, videom i zvukom bavi se od 1988. Bio je inicijator i organizator programa Reference to Difference, televizijske emisije o eksperimentalnom filmu i videu Videodrom, te 25 FPS Internacionalnog festivala eksperimentalnog filma i videa.

Filmografija

A.D.A.M. (2014); Binary Pitch (2013); Archeo 29 (2010); reLocated (2005); Under Construction (2003); Full Range (2001/02); Convergence (1997); X Tactile Transition (1994/96); The Test of the Infinite Dream (1992); In the Colourbox (1989)